Πολλές φορές, οι βλάβες που προκαλούνται από περιοδοντίτιδα, έχουν ως αποτέλεσμα την εκτεταμένη καταστροφή των περιοδοντικών ιστών. Ανάλογα με το σχήμα και την έκταση της καταστροφής υπάρχει, σε κάποιες περιπτώσεις, η δυνατότητα ανάπλασης των περιοδοντικών ιστών με τη χρήση μοσχευμάτων και μεμβρανών ή ειδικής γέλης (τζελ) που εφαρμόζονται στο σημείο ενδιαφέροντος με χειρουργική επέμβαση. Τα μοσχεύματα ή το τζελ, λειτουργούν σαν ικρίωμα (σκαλωσιά) πάνω στο όποιο τα κύτταρα του οργανισμού θα σχηματίσουν τον καινούριο περιοδοντικό σύνδεσμο ή περιέχουν ουσίες που έχουν τη δυνατότητα να κατευθύνουν τα κύτταρα του οργανισμού προς τη δημιουργία καινούριων ιστών.
Με αυτόν τον τρόπο, επιτυγχάνεται η δημιουργία νέου περιοδοντικού συνδέσμου, που έχει ως αποτέλεσμα τη βελτίωση της πρόγνωσης του δοντιού. Έτσι, δόντια με φαινομενικά αμφίβολη πρόγνωση, μπορούν να διατηρηθούν.
Τα μοσχεύματα που χρησιμοποιούνται στο ιατρείο μας είναι ζωικής προέλευσης (χοιρινό και βόειο), έχουν υποστεί όμως επεξεργασία, η οποία τα καθιστά ασφαλή, χωρίς την πιθανότητα εμφάνισης αλλεργικής αντίδρασης η απόρριψης από τον οργανισμό.
Αρκετά συχνά, οι περιοχές στις οποίες ενδιαφερόμαστε να τοποθετήσουμε εμφυτεύματα, παρουσιάζουν έλλειμμα του οστού της γνάθου. Το έλλειμμα μπορεί να οφείλεται στην παρουσία φλεγμονώδους αλλοίωσης γύρω από το προϋπάρχον δόντι, η οποία να έχει καταστρέψει μέρος του οστού, Η σε απορρόφηση του οστού της γνάθου λογω μακροχρόνιας έλλειψης των δοντιών. Αυτό δημιουργεί πρόβλημα επάρκειας οστού για την σωστή τοποθέτηση του εμφυτεύματος. Σε πολλές απο αυτές τις περιπτώσεις, υπάρχει δυνατότητα ανάπλασης του οστικού ελλείμματος, με τη χρήση οστικών μοσχευμάτων και μεμβρανών.
Ανάλογα με την προέλευση του, το μόσχευμα μπορεί να είναι αυτομόσχευμα (από άλλη περιοχή των γνάθων του ίδιου του ασθενή), αλλομόσχευμα (από άλλο άνθρωπο) ή ξενομόσχευμα (ζωικής προέλευσης).
Στο ιατρείο μας χρησιμοποιείται συνδυασμός αυτομοσχεύματος και αυτόλογου μοσχεύματος, συνδυασμός ξενομοσχεύματος και αυτόλογου μοσχεύματος ή συνθετικό μόσχευμα, ανάλογα με την περίπτωση.
Εφαρμόζεται επίσης η τεχνική L-PRF, κατά την οποία, λαμβάνεται ποσότητα αίματος από τον ασθενή, το οποίο επεξεργάζεται σε ειδική συσκευή φυγοκέντρησης και χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με το ξενομόσχευμα ή αλλομόσχευμα, προκειμένου να εκμεταλλευτούμε την παρουσία αυξητικών παραγόντων στο αίμα.
Η τοποθέτηση εμφυτευμάτων στην περιοχή των προγομφίων και, συχνότερα, των γομφίων της άνω γνάθου, μπορεί να είναι προβληματική λογω μειωμένου ύψους του φατνιακού οστού κάτω από το ιγμόρειο άντρο. Επειδή τα εμφυτεύματα πρέπει να τοποθετούνται σε ακέραιο οστούν, χωρίς να διατρέχουν τον κίνδυνο να εισέλθουν στο ιγμόρειο, θα πρέπει να αυξήσουμε το ύψος της φατνιακής ακρολοφίας εφόσον η ανατομία της περιοχής το επιτρέπει.
Οι τεχνικές ανύψωσης του εδάφους του ιγμορείου μας επιτρέπουν να αυξήσουμε το ύψος του οστού, με την τοποθέτηση οστικών μοσχευμάτων. Η τοποθέτηση των εμφυτευμάτων μπορεί να γίνει ταυτόχρονα με την ανύψωση ιγμορείου ή σε δεύτερο χρόνο, ανάλογα με την περίπτωση.
Στο ιατρείο μας εφαρμόζεται και η τεχνική οστεοσυμπύκνωσης με το σύστημα Versah, το οποίο μας βοηθά να επιτύχουμε ανώδυνη και ασφαλή ανύψωση του εδάφους του ιγμορείου, με ταυτόχρονη τοποθέτηση των εμφυτευμάτων, χωρίς την ανάγκη εκτεταμένης επέμβασης.