Εμφυτευματολογία

Η εμφυτευματολογια είναι ο κλάδος της οδοντιατρικής που ασχολείται με την αποκατάσταση απολεσθέντων δοντιών, με τη χρήση οδοντικών εμφυτευμάτων τιτανίου.

Τα εμφυτεύματα χρησιμοποιούνται στην οδοντιατρική εδώ και πολλές δεκαετίες, έχουν γίνει όμως ευρέως διαδεδομένα τα τελευταία 20 χρόνια. Μπορούν να αντικαταστήσουν ένα η περισσότερα δόντια, να χρησιμοποιηθούν ως στηρίγματα γεφυρών η ακόμα και ολικών οδοντοστοιχιών.

Θεραπεία με εμφυτεύματα

Οδοντικό εμφύτευμα είναι μια τεχνητή ρίζα δοντιού η οποία τοποθετείται στο οστό της γνάθου με σκοπό να στηρίξει ένα η περισσότερα δόντια που έχουν χαθεί λόγω τερηδόνας, τραυματισμού η άλλης αίτιας.

Τα οδοντικά εμφυτεύματα αποτελούνται από δυο τμήματα: Το σώμα του εμφυτεύματος, κατασκευασμένο συνήθως από τιτάνιο, το οποίο αντικαθιστά τη ρίζα του δοντιού και το κολόβωμα, πάνω στο οποίο τοποθετείται η στεφάνη ή γέφυρα που αντικαθιστά τα δόντια που λείπουν. Τα εμφυτεύματα τοποθετούνται χειρουργικά, με μια απλή επέμβαση που γίνεται με τοπική αναισθησία. Αφού αυτά ενσωματωθούν, ο οδοντίατρος λαμβάνει το αποτύπωμα του εμφυτεύματος και η προσθετική αποκατάσταση κατασκευάζεται στο εργαστήριο.

Τα οδοντικά εμφυτεύματα είναι κατάλληλα για όλους σχεδόν τους ασθενείς άνω των 18 ετών που έχουν χάσει ένα η περισσότερα δόντια.

Οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται για την τοποθέτηση εμφυτευμάτων είναι οι εξής:

Καλή στοματική υγεία: ασθενείς με καλή στοματική υγεία, χωρίς φλεγμονή η τερηδονισμένα δόντια. Αν τα εμφυτεύματα τοποθετηθούν σε στόμα με μη θεραπευμένη περιοδοντίτιδα, υπάρχει κίνδυνος ανάπτυξης φλεγμονής γύρω από το εμφύτευμα, με πιθανή καταστροφή του οστού και απώλεια του εμφυτεύματος.

Καλή στοματική υγιεινή: η επιτυχία της θεραπείας με εμφυτεύματα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη στοματική υγιεινή του ασθενή. Η κακή στοματική υγιεινή έχει ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη φλεγμονής και πιθανή απώλεια των εμφυτευμάτων.

Ανατομία του οστού της γνάθου: Η τοποθέτηση εμφυτευμάτων προϋποθέτει αρκετή ποσότητα οστού η/και δυνατότητα αύξησης αυτού με τις διάφορες τεχνικές οστικής αναγέννησης που διαθέτουμε.

Καλή γενική υγεία: Άτομα με σοβαρές ασθένειες, π.χ. αιματολογικές ασθένειες, νόσους των οστών, ανεπάρκεια του ανοσοποιητικού, ακόμα και ασθενείς με μη ρυθμισμένο διαβήτη, δεν μπορούν να είναι υποψήφιοι για θεραπεία με εμφυτεύματα.

Κάπνισμα: Το κάπνισμα μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τις πιθανότητες επιτυχίας των εμφυτευμάτων. Η διακοπή του καπνίσματος μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την έκβαση της θεραπείας με οδοντικά εμφυτεύματα.

Κλινική και ακτινογραφική εξέταση: Προκειμένου να γίνει σωστός σχεδιασμός της θεραπείας, ο οδοντίατρος εξετάζει το στόμα και κάνει ακτινογραφική απεικόνιση των σημείων όπου θα τοποθετηθούν τα εμφυτεύματα. Η ακτινογραφική εξέταση μπορεί να συμπεριλαμβάνει δισδιάστατη απεικόνιση (συνήθως με πανοραμική ακτινογραφία) η και τρισδιάστατη απεικόνιση με τη λήψη αξονικής τομογραφίας της περιοχής ενδιαφέροντος (CBCT).

Χειρουργική τοποθέτηση των εμφυτευμάτων: Τα εμφυτεύματα τοποθετούνται με μια μικρή χειρουργική επέμβαση που γίνεται με τοπική αναισθησία. Ανάλογα με την ποσότητα του διαθέσιμου οστού, τα εμφυτεύματα μπορούν να τοποθετηθούν με ή χωρίς την προσθήκη οστικού μοσχεύματος.

Αποτύπωση και τελική αποκατάσταση: Όταν ολοκληρωθεί η οστεοενσωμάτωση, συνήθως 2-6 μήνες μετά την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων, ο οδοντίατρος λαμβάνει αποτυπώματα. Η προσθετική εργασία κατασκευάζεται στο εργαστήριο και, αφού τοποθετηθεί στο στόμα, γίνεται επανέλεγχος, συνήθως μια εβδομάδα μετά.

Ετήσιος έλεγχος: Μετά την τελική αποκατάσταση, ο οδοντίατρος πρέπει να πραγματοποιεί κλινικό και ακτινογραφικό έλεγχο μια φορά το χρόνο, για να ελέγχει την κατάσταση των εμφυτευμάτων και της προσθετικής εργασίας, καθώς και το επίπεδο στοματικής υγιεινής του ασθενούς.